Chlorek amonu, salmiak (NH4Cl), substancja o charakterze jonowym, krystalizuje w układzie regularnym, powstaje w wyniku syntezy kwasu solnego i amoniaku.
Chlorek amonu dobrze rozpuszcza się w wodzie, ulegając przy tym hydrolizie. Pod wpływem ogrzewania sublimuje, pary chlorku amonu dysocjują do amoniaku i chlorowodoru. Chlorek amonu jest najstarszą znaną solą amonową. Po raz pierwszy został otrzymany już w czasach starożytnych.
Zastosowania chlorku amonu:
Chlorek amonu jest używany głównie jako elektrolit w suchych ogniwach Leclanchégo czyli najczęściej używanych dziś ogniwach galwanicznych. Jest składnikiem niektórych nawozów sztucznych.
Stosuje się go również jako lek wykrztuśny, dodatek do paszy dla bydła, składnik szamponu.
Stosowany przy produkcji mleka w proszku oraz mleka zagęszczonego, nieprzetworzonych produktach rybnych oraz serach dojrzałych i serach w plasterkach.
Stosowany jest również do kompotów owocowych oraz owoców w puszkach i szklanych pojemnikach, w piwie, słodzie Browarskim oraz serach podpuszczkowych.
Jest stosowany w produktach spożywczych jako środek spulchniający i konserwujący E510. Regulator kwasowości, substancja smakowa, pożywka dla drożdży w produktach fermentowanych np. w chlebie.
Ponad to jest stosowany do lutowania i czyszczenia grotów lutowniczych, spawania metali, cynkowania (do uaktywnienia powierzchni rur na działanie metalicznego cynku w czasie procesu cynkowania) i cynowania, przy wytwarzaniu materiałów wybuchowych, barwników;
jako odczynnik chemiczny,
w przemyśle metalowym (do zabezpieczenia wytrawionych powierzchni rur przed działaniem powietrza, do odtłuszczania) i drzewnym,
do produkcji baterii i ogniw galwanicznych typu cynk-powietrze,
jako utwardzacz do żywic mocznikowo – formaldehydowych, z których tworzy się kleje (produkcja sklejek sucho trwałych).