Kwas L-askorbinowy

Kwas L – askorbinowy, Witamina C, E300

Witamina C jest jedną z najlepiej poznanych substancji odżywczych. Została odkryta w 1937 roku przez węgierskiego lekarza  Alberta Szent Győrgyi , za którą zresztą przyznano mu Nagrodę Nobla. Organizmy większości zwierząt i roślin wytwarzają ten związek samodzielnie. Wyjątkiem są organizmy ssaków naczelnych (w tym człowieka), świnki morskiej i niektórych gatunków nietoperzy, którym musi być ona dostarczona z zewnątrz.

Witamina C nazywana także witaminą przeciwgnilcową jest witaminą rozpuszczalną w wodzie,
Rekomendowane spożycie witaminy C dla dorosłego człowieka wynosi od 45 do 90 mg na dobę.
Witamina C pełni bardzo ważne funkcje w organizmie człowieka.Wspomaga prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego i właściwości antyoksydacyjnych, chroni DNA, białka i tłuszcze przed oksydacją. Jest niezbędna dla prawidłowego przebiegu procesów fagocytozy. Krwinki odżywione witaminą C działają energicznie. Wysoki poziom witaminy C w organizmie sprzyja tworzeniu maksymalnych zasobów glikogenu w wątrobie i wzmocnieniu jej czynności odtruwających. Ma to wielkie znaczenie we wszelkich infekcjach pasożytniczych, w zatruciach organizmu toksynami chemicznymi bądź w przypadku wszystkich rodzajów wirusowego zapalenia wątroby.
Witamina C wzmacnia działanie przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne białych krwinek. Bierze udział w licznych procesach metabolicznych, zachodzących w organizmie człowieka. Uczestniczy w przemianie węglowodanów, białek i tłuszczów, metabolizmie tkanki nerwowej, syntezie niektórych hormonów, hemoglobiny, erytrocytów, karnityny, która przyspiesza spalanie tłuszczów. Stymuluje syntezę kolagenu – białka, które występuje we wszystkich tkankach naszego organizmu. Z nim wiąże się w dużej mierze rola kwasu askorbinowego. Kolagen występuje w ścianach naczyń krwionośnych, skórze, oku, ścięgnach, kręgach w kręgosłupie itp. Odpowiadając za ich prawidłowy kształt i sprawność. Przyspiesza gojenie się ran, złamań, sińców, zapobiega krwawieniom z dziąseł.

Witamina C jest najpowszechniej występującym w naszym organizmie przeciwutleniaczem, bierze udział w procesach detoksykacyjnych, chroni tkanki organizmu przed wolnymi rodnikami oraz zmniejsza uszkodzenia komórek powstałe w wyniku starzenia się, nowotworów, reumatoidalnego zapalenia stawów oraz chorób serca. Hamuje przekształcanie się azotanów
w rakotwórcze nitrozoaminy. Obniża ciśnienie krwi, zapobiega nadciśnieniu, hamuje rozwój zaćmy, zmniejsza ryzyko wystąpienia nowotworów jamy ustnej, przełyku, żołądka, wątroby, odbytnicy, szyjki macicy oraz płuc poprzez niszczenie wolnych rodników. Reguluje stężenie glukozy we krwi, wpływa na syntezę oraz przemianę cholesterolu w składniki żółci, obniża poziom LDL (złego cholesterolu) podwyższając poziom HDL (dobrego cholesterolu). Hamuje odkładanie się cholesterolu w ścianach naczyń krwionośnych. Poprzez wzrost produkcji prostaglandyn obniża ryzyko zachorowania na choroby serca, miażdżycę i udar. Wpływa na płodność u mężczyzn, zmniejsza reakcje alergiczne, zwiększa przyswajanie żelaza.
Zwiększone zapotrzebowanie na witaminę C występuje podczas gorączki, zakażenia, przy poparzeniach, chorobach serca, nerek i wątroby, ciężkim wysiłku fizycznym, przewlekłym stresie,
u palaczy, alkoholików oraz podczas przyjmowania niektórych leków, np. Barbituranów, kwasu acetylosalicylowego, sulfonamidów, tetracyklin czy też doustnych środków antykoncepcyjnych. Witamina C jest powszechnie stosowana w prewencji oraz przy przeziębieniach, infekcjach
i grypie.

Skutki nadmiaru tzw. Hiperwitaminoza
Nadmiar witaminy C wydalany jest z moczem i potem dlatego trudno ją przedawkować. Witamina ta nie jest magazynowana w organizmie.Ze względu na metaboliczny wpływ witaminy C zaleca się unikanie spożywanie większych jej dawek (tj. Powyżej 500 mg na dobę) w przypadku występowania lub skłonności do powstawania kamieni nerkowych, w skład których wchodzi szczawian wapnia lub kwas moczowy. Takie samo zalecenie odnosi się też do osób chorujących na takie schorzenia jak hemochromatoza, talasemia i niedokrwistość syderoblastyczna. Bardzo duże dawki wit. C powodują biegunkę, nudności, wymioty, kurcze żołądka, spadek wchłaniania i aktywności miedzi i selenu, wzmożone oddawanie moczu oraz spadek odporności organizmu. Przyjmowanie dużych dawek przez dłuższy czas może spowodować uzależnienie od kwasu askorbinowego.
Stosowanie wyższych niż zalecane dawek witaminy C w czasie ciąży może być szkodliwe dla płodu.

Skutki niedoboru tzw. Awitaminoza

Awitaminoza w obecnych czasach nie jest częstym zjawiskiem. Niedobór wit. C powoduje Szkorbut inaczej zwany „gnilicą”,  samoistne krwawienia, uszkodzenia naczyń krwionośnych, krwawe wybroczyny, złe gojenie i odnawianie się ran, rozpulchnienie dziąseł, zmiany w zębach (np. Zgorzel), bolesność stawów i mięśni, obrzęki kończyn, osłabienie, utrata apetytu, obniżenie wydolności fizycznej, depresja, osteoporoza, niedokrwistość mikrocytarna niedobarwliwa, nadczynność gruczołu tarczowego, zaburzenia neurologiczne, wtórne infekcje, schorzenia żołądka, zapalenie błony śluzowej, przedłużenie okresu zaziębienia organizmu i trudności w leczeniu zakażeń.

Kwas L-askorbinowy jest najskuteczniejszą formą witaminy C. W postaci proszku jaki Państwu proponujemy jest stabilna i może być przechowywana w pojemniku przez kilka lat.

Jak używać witaminę C w proszku?

Wystarczy dodać pół do jednej stołowej łyżeczki na litr płynu i wymieszać do rozpuszczenia. Należy pamiętać aby napoje nie były gorące gdyz pod wpływem wysokiej temperatury wit.C uletni się.

Inne zastosowania:

Do czego może nam się jeszcze przydać wit. C. Możemy użyć jej jako jednego ze składników do wyprodukowania własnego kremu. Poniżej przedstawiamy przepis na taki „krem”.
Potrzebne składniki:
1. Wit. C w proszku w formie kwasu l-askorbinowego.
2. Woda destylowana,
3. Wit. E naturalna (np. kapsułki).
4. Buteleczka z ciemnego szkła,
Sposób wykonania:
Odmierzamy miarką (np. do leków) wit. C w ilości zależnej od stężenia, jakie chcemy uzyskać. Np: na 10 ml wody przy 10% stężeniu potrzebujemy 1 ml proszku, na 5% stężenie- 0,5 ml.
Kwas l-askorbinowy wsypujemy do butelki, zalewamy wodą i wytrząsamy tak, by witamina się rozpuściła
Po rozpuszczeniu dodajemy wit. E wyciśniętą z kapsułek (stężenie w zależności od uznania, przeważnie 2-3%, co daje na 10 ml serum 2 kapsułki wit. E ).
Serum jest gotowe do stosowania na skórę.
Do serum można dodać kilka kropli alkoholu (np.wódki) i lecytynę (np.z kapsułek). Zwiększy to jego penetrację, jednak przy skórze wrażliwej, można pominąć dodawanie alkoholu. W tym wypadku należy także pominąć dodawanie lecytyny, gdyż bez alkoholu będzie się krystalizować i osiadać na ściankach butelki.
W związku z tym, że wit. C jest niestabilna w postaci rozpuszczonej i szybko traci swoje właściwości, tak przygotowane serum należy trzymać w lodówce, w odpowiednio zabezpieczonej ciemnej buteleczce (najlepiej owinąć ją folią aluminiową) i zużywać na bieżąco. Tylko wtedy można być pewnym efektywności witaminy C.